LA POESIE. Viarte (1911)
............
Il vert dai arbui, tenar, al traspâr: come un velût si tenz plui scûr, plui clâr. La lûs ca e là s’indore su lis fueis fra i arbui ‘l è un incjant di maraveis e sore chest biel vert spiche sul rest il cîl, l’imensitât di un biel celest. Dut ‘l è trancuîl, no je […] lei di plui +